Vered Ben-Kiki, geboren in 1960 in Haifa, Israël, woonde sinds 1981 in Antwerpen, België. Ze verhuisde aanvankelijk naar Europa met een beurs uit Israël om schilderkunst te studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, waar de sleutel tot haar atelier het begin van een nieuw hoofdstuk in haar leven markeerde. Haar passie voor schilderkunst en filosofie, waarin ze eerder in Israël had gestudeerd, bleef onveranderd, maar de culturele overstap naar België bood onverwachte mogelijkheden voor nieuwe interesses en contacten.

Film kwam per toeval in Ben-Kiki’s leven toen ze een bijbaan aannam in een lokale bioscoop. Deze ervaring leidde haar naar het Filmmuseum in Brussel, dat ze liefkozend haar "tweede thuis" noemde. Daar begon ze de elementen en structuur van film te analyseren, wat haar artistieke visie verbreedde. Ze ontdekte ook de levendige stripcultuur van België, met een focus op technieken zoals dialoog, tekstballonnen en beeldsequenties. Deze verkenning hielp haar een unieke beeldtaal te ontwikkelen waarin taal regelmatig een rol speelt; moeilijk leesbaar gepresenteerd, benadrukken ze hun beperkingen bij het uitdrukken van complexe menselijke emoties. Haar studie filosofie, samen met haar meertaligheid in het Hebreeuws, Engels en enige kennis van Arabisch stelden haar in staat om een eigen taal te ontwikkelen en Nederlandse woorden te herinterpreteren binnen de context van de gelaagde Belgische cultuur.

Ben-Kiki's artistieke benadering kenmerkt zich door een egalitaire geest; er is geen hiërarchie in haar werk, een weerspiegeling van haar eenvoudige stijl en bescheiden persoonlijkheid. Haar bijdragen strekten zich uit tot de muziek, waarbij ze vaak samenwerkte met jazzmuzikant en componist Luc Mishalle. Ze ontwierp albumhoezen voor Marakbar (1993), Marockin’ Antwerp (1993), El Adoua (1998) en Saxafabra (2007), onder andere. Ze zong ook bij de band Marockinettes, speelde percussie in Al-Harmoniah (1998) en bracht in 2013 haar eigen muziek uit onder de titel B e w o n d e r - The Eyes of the Beloved, terwijl ze werkte aan een cultureel muziekprogramma voor Radio Centraal.

Haar artistieke uitdrukkingskracht vond ook andere vormen, zoals visuele bijdragen aan het tijdschrift Metropolis M, waaronder ansichtkaarten en collages. Tussen 1990 en 1996 gaf ze onregelmatig de krant THE BOTTOM, New York. Paris. London uit, met bijdragen van diverse auteurs. Deze publicatie werd verspreid door haar eigen uitgeverij Af&Toe in Antwerpen.

Sinds 2008 richt Ben-Kiki zich op het maken van kinderboeken in meerdere talen, waaronder Deek de Draak is Verliefd(2008), Hanna is Bang om naar School te Gaan (2009), en Gabriel en Zijn Leraar (2017). Haar boeken, samen met The Bottom, zijn beschikbaar in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience.

Als invloedrijke figuur in de Antwerpse kunstscene tijdens de jaren negentig en daarna, exposeerde Ben-Kiki haar werk in solo-exposities, waaronder Galerie Inexistent (Antwerpen, 1990) en de Kanaal Art Foundation (Kortrijk, 1993), en nam ze onder andere deel aan groepsexposities in het Chagall Huis (Haifa, 1985) , het Museum voor Hedendaagse Kunst (Gent, 1988) en WitteDeWith (Rotterdam,1994). Haar beeldend werk is opgenomen in de collectie van SMAK, Gent alsook in M HKA, Antwerpen.

Haar oeuvre, doordrenkt met humor en een uitnodiging om vrij te verkennen, biedt ruimte voor zowel inspiratie als artistieke uitdrukking.

Vered Ben-Kiki, born in 1960 in Haifa, Israel, has resided in Antwerp, Belgium, since 1981. She initially moved to Europe on a scholarship from Israel to study painting at the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp, where receiving the key to her studio marked the beginning of a new chapter in her life. Her passion for painting and philosophy; subjects she had previously studied in Israel, remained steadfast. But the cultural shift to Belgium presented unexpected opportunities for new interests and connections.

Ben-Kiki’s journey into film began by chance when she took a side job at a local cinema. This experience eventually led her to the Film Museum in Brussels, a place she affectionately called her “second home.” There, she began analyzing the elements and structure of film, which broadened her artistic vision. She also discovered Belgium’s vibrant comic book culture, where she studied techniques like dialogue, speech balloons, and image sequences. This exploration helped her develop a unique visual language in which text often plays a central role; however, presented in a deliberately challenging format, these texts underscore their own limitations in conveying complex human emotions. Her studies in philosophy, along with her multilingualism in Hebrew, English, and a basic knowledge of Arabic, enabled her to develop a personal language and reinterpret Dutch words within the context of Belgium’s layered culture.

Ben-Kiki’s artistic approach is characterized by an egalitarian spirit, with no hierarchy in her work; a reflection of her simple style and unassuming personality.

Her contributions extended to music, often collaborating with jazz musician and composer Luc Mishalle. She designed album covers for Marakbar (1993), Marockin' Antwerp (1993), El Adoua (1998), and Saxafabra (2007), among others. She also sang with the band Marockinettes, played percussion with Al-Harmoniah (1998), and in 2013 released her own music, B e w o n d e r - The Eyes of the Beloved, while working on a cultural music program for Radio Centraal.

Her artistic expression found other outlets as well, including visual contributions to the magazine Metropolis M, where she created postcards and collages.

Between 1990 and 1996, she sporadically edited the newspaper THE BOTTOM, New York. Paris. London, which featured contributions from various authors and was distributed by her own publishing house, Af&Toe, in Antwerp.

Since 2008, Ben-Kiki has focused on creating children’s books in multiple languages, including Deek the Dragon is in Love (2008), Hanna is Afraid to Go to School (2009), and Gabriel and His Teacher (2017). Her books, along with THE BOTTOM, are available at the Hendrik Conscience Heritage Library.

An influential figure in the Antwerp art scene during the 1990s and beyond, Ben-Kiki has exhibited her work in solo exhibitions, including Galerie Inexistent (Antwerp, 1990) and the Kanaal Art Foundation (Kortrijk, 1993), and has participated in group exhibitions at the Chagall House (Haifa, 1985), the Museum of Contemporary Art (Ghent, 1988), and Witte de With (Rotterdam, 1994), among others. Her visual work is included in the collections of SMAK, Ghent, and M HKA, Antwerp.

Her oeuvre, imbued with humor and an invitation to explore freely, provides space for both inspiration and artistic expression.